De laatste ronde
Het is zover. Ik heb alle correcties verwerkt en mijn tekst kan gelezen worden door een redacteur. Op basis van diens aanbevelingen krijgt mijn boek definitief vorm.
Ik heb al eerder gemeld, dat ik dyslexie heb en dat schrijven voor mij niet zo vanzelfsprekend is. Ik ben daarom Suzanne Laan erg dankbaar dat ze mij geholpen heeft met het opsporen en corrigeren van alle schrijffouten. Bij een boek van 156.853 woorden is dat een flinke klus. Alle correcties heb ik inmiddels verwerkt. Gelukkig stonden er in de nieuw geschreven teksten minder fouten, dus ik ben vooruit gegaan. Dat dat zo is, merk ik als ik de krant lees. Je komt echt heel regelmatig typfouten tegen en ineens vallen ze mij op!
Een redacteur beoordeelt mijn verhaal op inhoud en dat maakt het voor mij ook zo spannend. Wat vindt hij of zij van de karakters en verhaalontwikkelingen? Komt het verhaal over, is het spannend om in te blijven lezen, beschrijf ik iets te veel of juist te weinig?
Wat ik zelf ook spannend vind, is of het geschikt is voor een brede doelgroep. Mijn verhaal is geen Young Adult, maar het gaat wel over twintigers en schurkt er dus tegen aan. Er zijn ook diverse romantische ontwikkelingen tussen personage die ik soms uitgebreid beschrijf. Maakt dat het verhaal minder interessant voor mannen? Op welke groep moet ik me straks vooral gaan richten?
Ik zal ongetwijfeld de komende 3 maanden weer flink aan de slag moeten met mijn boek. Lekker!
Ga zo door. Veel succes!